Vier jaar geleden bevond de loopbaan van aanvaller Lobke Loonen (21) zich nog in een klein dal. Als speelster van PSV kwam ze niet aan spelen toe, waardoor ze besloot te vertrekken. Een keuze die goed uitpakte. Bij ADO Den Haag kwam de spits het afgelopen seizoen tot bloei. Ze is zelfs genomineerd voor de verkiezing van Johan Cruijff Talent van het Jaar bij de Eredivisie Awards.
Plotseling valt het aan de andere kant van de lijn even stil. Loonen weet niet wat ze moet zeggen als ze hoort dat ze is genomineerd voor de verkiezing van Johan Cruijff Talent van het Jaar. Ze is compleet verrast. ‘Dit zag ik niet aankomen. In de verste verte niet. Ik vind het een enorme eer. Ik beschouw het als een compliment voor het mooie seizoen dat ik heb gehad. Daar ben ik ontzettend blij mee’, reageert de talentvolle aanvaller op het nieuws van haar nominatie. Het afgelopen jaar kende ze op individueel vlak een topseizoen. Met dertien doelpunten in de competitie groeide ze uit tot clubtopscorer van ADO Den Haag. Daarnaast werd ze geselecteerd voor Jong Oranje.
‘Ik vind het een enorme eer dat ik genomineerd ben’
Al dat succes van de afgelopen maanden kwam haar niet aanwaaien. Vijf jaar geleden zag haar wereld er nog heel anders uit. Ze speelde op dat moment voor Jong PSV. Ze trainde wel mee met het eerste elftal en zat daar ook een paar keer op de bank, maar speelminuten waren haar niet gegund. Ook het seizoen daarop moest ze zich concentreren op Jong PSV, kreeg ze te horen. Spelen voor een topclub was altijd haar droom geweest, maar dit was niet wat ze wilde. Als ze alles uit haar loopbaan wilde halen, dan moest ze in zichzelf investeren, concludeerde ze. Ze besloot te vertrekken.
‘Ik was op dat moment zeventien jaar oud. Ik wilde heel graag in een hoogste competitie spelen. Toen meldde Gent zich. Zij waren net tweede geworden in België. Ik zag het als een mooie kans. De Belgische competitie is minder sterk dan de Nederlandse, maar ik kon wel aansluiten bij het eerste elftal. Dat wilde ik heel graag’, vertelt Loonen, die in Gent al snel concludeerde dat ze de juiste keuze had gemaakt. ‘Ik leerde daar heel veel. Ik was op mezelf aangewezen, in een ander land. Voetballend maakte ik veel speelminuten. Ik ben daar echt gegroeid.’
Blessureleed in haar eerste seizoen
Twee seizoenen bleef Loonen in Gent. In de zomer van 2022 keerde ze terug naar Nederland en tekende ze een contract bij ADO Den Haag. In haar eerste seizoen werd ze geteisterd door kleine blessures, vooral aan haar enkel. Ook kreeg ze te maken met een scooterongeluk. Een automobilist, die een parkeervak verliet, zag haar over het hoofd. Acht weken lang was Loonen uit de roulatie met gekneusde ribben. Mede door dit alles bleef de teller in haar eerste seizoen bij ADO Den Haag steken op vijf doelpunten in vijftien competitiewedstrijden. Zeker niet slecht, maar te weinig voor de ambitieuze Loonen.
‘Na mijn eerste seizoen bij ADO Den Haag vond ik dat ik er een schepje bovenop moest doen. Ik wil heel graag stappen zetten. Ik wilde het maximale uit mezelf halen. Toevallig bood de club ons aan het begin van afgelopen seizoen de mogelijkheid om extra trainingen te gaan volgen. Twee ochtenden in de week. In kleine groepjes. Om heel specifiek bepaalde vaardigheden te trainen. Zoals afwerken op doel. Ik besloot meteen van die gelegenheid gebruik te maken. Ik had het gevoel dat ik buiten de groepstrainingen nog wel wat energie over had. Bovendien: mijn studie volg ik online, dus dat kan ik ook ’s avonds doen.’
Extra trainen om beter te worden
Bal na bal schoot Loonen tijdens die extra trainingen op doel. Honderden voorzetten probeerde ze binnen te knikken. Haar aanname, haar passeerbeweging, op alles wat in het zestienmetergebied van pas komt, trainde ze. Het kostte haar tientallen uren, maar het wierp wel zijn vruchten af. Loonen groeide uit tot een doelpuntenmachine. Met dertien goals eindigde ze op de topscorerslijst van de Azerion Vrouwen Eredivisie als vierde, onder Tessa Wullaert (Fortuna Sittard), Romée Leuchter (Ajax) en Joëlle Smits (PSV). Ook werd ze na twee jaar weer opgeroepen voor Jong Oranje.
‘Die extra trainingen hebben mij enorm geholpen. Sindsdien heb ik in wedstrijden veel meer rust als ik voor de goal kom. Dat merkte ik al snel. Elke week zó veel ballen op doel schieten, deed iets met mijn zelfvertrouwen. Buiten het feit dat mijn vaardigheden steeds beter werden. Ik ben er een betere spits door geworden.’
Met haar nominatie op zak heeft Loonen haar volgende mijlpaal alweer afgevinkt. Maar ze wil nog veel meer bereiken. Waar ze denkt dat haar plafond ligt? ‘Dat weet ik niet. Ik wil niet dat ADO Den Haag mijn eindstation al is. Ik heb de ambitie om een stap omhoog te zetten. Misschien wel twee stappen. Uiteindelijk hoop ik het Nederlands elftal te halen. Dat is echt mijn doel. De concurrentie daarvoor is natuurlijk groot, dat besef ik. Maar ik ga er wel voor.’
