‘Eind vorig seizoen had ik pech: ik raakte zwaar geblesseerd en moest de kampioenswedstrijd missen. Nu heb ik geluk: ik ben net op tijd fit om de ontknoping deze week wél mee te maken’, glundert aanvaller Liz Rijsbergen (23) van FC Twente. Twaalf maanden lang werkte ze keihard aan haar herstel na een gescheurde kruisband. Zaterdag wacht mogelijk de ultieme beloning: ze kan met FC Twente de landstitel veroveren, ten koste van PSV.
Het contrast tussen de donkere slotweken van vorig seizoen en haar prachtige seizoensfinale van nu kan voor de snelle buitenspeler nauwelijks groter zijn. Vorig jaar eindigde haar seizoen abrupt in een drama, toen ze in de uitwedstrijd tegen FC Utrecht iets hoorde knakken in haar knie, slechts drie weken voordat haar ploeggenoten – zonder haar op het veld – de landstitel binnensleepten. Nu zit Rijsbergen juist op een roze wolk. Eind april maakte ze, na een lange en zware revalidatie, haar rentree tegen Ajax. Afgelopen weekend won ze met FC Twente de TOTO KNVB Beker tegen PSV (2-1). En komende zaterdag kan ze haar seizoensfinale nóg meer glans geven, als ze met haar ploeg ook de landstitel pakt. Nu wél met haar op het veld.
Rijsbergen: ‘Mentaal was het zwaar om de slotweken van vorig seizoen te moeten missen. Je werkt een heel jaar ergens naartoe. De mooiste wedstrijd van het seizoen is die waarin je kampioen kunt worden. Juist die heb ik toen moeten missen. Dat deed pijn. Daardoor zijn deze wedstrijden nu misschien wel éxtra bijzonder. Die gedachte is de afgelopen maanden mijn drijfveer geweest: ik wilde heel graag terugkomen en nog van waarde zijn in de laatste weken van het seizoen.
Comeback tegen Ajax met een goal
Rijsbergen, die na twaalf maanden keihard werken klaar was voor haar rentree, begon eind april op de bank tijdens de thuiswedstrijd tegen Ajax (5-1). De medische staf had aangegeven dat ze maximaal een uur zou kunnen spelen. Maar al na negentien minuten moest de pas 17-jarige Rose Ivens — vaste linksbuiten en een van de grote talenten van FC Twente — zich geblesseerd laten vervangen. Daarmee kwam haar rentree sneller dan verwacht: Rijsbergen mocht het veld in, midden in de topper tegen Ajax.
Lang duurde het niet voordat Rijsbergen haar comeback glans gaf. Nog geen vijf minuten na haar invalbeurt pegelde ze vanaf de rand van het strafschopgebied een voorzet van teamgenoot Kayleigh van Dooren knap met rechts binnen. Het betekende de 3-1, waarmee FC Twente afstand nam van Ajax in de titelrace.
Aan de manier waarop ze juichte, kon je zien dat ze twaalf maanden had moeten toekijken. Katachtig sprong ze de lucht in, met haar rechtervuist gebald. Dit was meer dan vreugde. Dit was een bevrijding. Rijsbergen: ‘Je traint maandenlang zonder te voetballen, en dan mag je op zo’n moment invallen en meteen belangrijk zijn met een doelpunt. Dat deed veel met me. Zeker omdat het zo’n belangrijke wedstrijd was. Maar ook omdat ik er zo lang op had moeten wachten. Het was pure blijdschap.’
Hartje voor de camera
Haar handen vouwde ze voor het oog van de camera tot een hartje. ‘Dat was voor de mensen die er altijd voor me zijn geweest. De mensen die me hebben geholpen, juist in die moeilijke tijd. Als je niet kunt doen wat je het liefste doet, heb je geluk als er mensen zijn die je blijven steunen. Zij hebben me erdoorheen gesleept.’
Twee weken na de overwinning op Ajax stond Rijsbergen opnieuw binnen de lijnen, deze keer in de uitwedstrijd tegen PEC Zwolle (0-3). Ze scoorde opnieuw. Drie wedstrijden (inclusief de bekerfinale), twee doelpunten: het is een gemiddelde waar menig speler jaloers op zou zijn. Het onderstreept de vliegende start die ze na haar rentree heeft gemaakt. ‘Ik merkte wel dat mijn balgevoel nog niet helemaal op het oude niveau was. Maar dat is logisch na zo’n lange tijd. Ik denk dat ik gewoon tevreden mag zijn.’
Zaterdag, in de thuiswedstrijd tegen AZ, kan Rijsbergen het slotstuk van haar rentree goud omlijsten. FC Twente en PSV staan gelijk in punten, maar FC Twente heeft een beter doelsaldo: een verschil van vijf goals. ‘Als we gewoon zelf winnen, zetten we een hele goede stap. We moeten proberen een hoge uitslag neer te zetten. Dan moet het goedkomen. Voor mij persoonlijk zou de landstitel een prachtige beloning zijn voor al het harde werk van het afgelopen jaar.’
