Alles wat ze de laatste weken aanraakt, verandert in goud. Of beter gezegd: in een doelpunt. Jaimy Ravensbergen – net 24 geworden – scoort aan de lopende band, waardoor de spits van FC Twente momenteel topscorer is van de Azerion Vrouwen Eredivisie. Haar succesjaar staat haaks op haar vorige seizoen, waarin ze zich terugknokte van haar tweede zware knieblessure.
Ja, ze kreeg afgelopen week meer berichtjes dan voorheen. Ze ontving screenshots van de topscorerslijst. Ze is heel blij met haar voortreffelijke seizoen, waarin ze al achttien keer scoorde. ‘Maar ik probeer er ook niet te veel mee bezig te zijn’, zegt Ravensbergen. ‘Het is heel eervol, maar het is geen doel op zich om topscorer te worden van de competitie. Het is cliché, maar ik vind het belangrijker hoe we het met de club doen. Daarna kijken we wel verder. Het is dus een heel erg leuke bijzaak. Ik vind het belangrijker dat ik weer met plezier en pijnvrij op het veld sta.’
Want dat is voor de aanvalster absoluut geen vanzelfsprekendheid. Bijna twee jaar geleden scheurde ze haar kruisband af. Voor de tweede keer alweer in haar prille carrière. De eerste keer was ze zeventien, waardoor ze ongeveer een jaar eruit lag. ‘Nu duurde het tien maanden. Ik speelde nog bij ADO, had kort daarvoor getekend bij FC Twente. Een mooie volgende stap voor mij. Maar doordat het weer misging met mijn knie werd alles anders. Ik twijfelde zelfs of ik überhaupt nog wilde doorgaan. De eerste twee maanden waren een hel, ik mocht helemaal niets. En dan verhuizen naar het oosten terwijl mijn familie in het westen zat? Ik zag het eerst niet zitten, hoor.’
Lachend: ‘Maar ik ben blij dat ik niet ben gestopt. Dat ik bij FC Twente zo goed kon revalideren heeft voor mij de doorslag gegeven. Ik kon daar vijf dagen per week werken aan mijn herstel bij de fysio. Daardoor kreeg ik het vertrouwen dat ik helemaal terug kon komen op mijn oude niveau. Ik wilde het nog niet opgeven. Zag een leven buiten het voetbal nog niet zitten. Ik ben gaan strijden en stond er weer, eind vorig seizoen. Ik zie mezelf nog staan op de eerste training: ik was al zo blij dat een bal op doel kon schieten.’
Haar comeback was uiterst spectaculair. In de kampioenswedstrijd van FC Twente had de voormalig jeugdinternational een basisplek. Haar verhaal werd alleen maar mooier toen ze de enige twee goals maakte in dat duel, tegen Telstar (2-0). Het bleek een voorbode voor een jaar, waarin Ravensbergen beloond wordt voor haar strijdlust. ‘Ik hield altijd al van hard werken in het veld. Maar nu ben ik echt een knokker geworden. Een van de weinige voordelen van lange blessures is dat je veel in de sportschool bent. Je bent constant aan het optrainen, je lijf sterker aan het maken. Fysiek heb ik sprongen gemaakt, waardoor ik mij minder makkelijk van de bal laat zetten.’
Bovendien heeft de geboren Leidse haar neusje voor de goal behouden. ‘Dat is intuïtie, amper aan te leren. Ik voel waar ik moet staan. Vroeger was dat al zo, toen ik nog in Leiden bij mijn oude clubje DoCoS speelde. Om mij heen wordt weleens de vergelijking met Wout Weghorst gemaakt. “Je bent net als hem. Als je erin staat, dan gebeurt er wat.” Die vergelijking vind ik wel vleiend, zeker omdat hij uit Twente komt en vaak belangrijk is voor zijn teams. Hij brengt energie.’
Als je de beste schutter van de Eredivisie bent, is het logisch dat het Nederlands elftal ook ter sprake komt. Zeker als je daarvoor, zoals Ravensbergen, bij Jong Oranje hebt gezeten. ‘Ik heb er ook altijd van gedroomd. In Oranje, met een naam op je shirt. Maar als ik eerlijk ben, zitten er nog heel erg veel goede meiden voor mij. Daarom ben ik er nu niet mee bezig. Als ik me daarop focus, kan dat alleen maar tegenvallen. Dat wil ik niet. Dat past niet bij mij en bij mijn laatste twee jaren. Ik ben veel te blij met wat ik nu doe. Laatst was ik chagrijnig omdat ik niet lekker had gespeeld. Toen hield mijn moeder mij een spiegel voor: “Kijk eens waar je nu staat en geniet ervan.” Ze had natuurlijk helemaal gelijk. Ik heb geen pijn en ben gelukkig. Zit heel lekker in mijn vel. Dat is voor mij belangrijker dan nu een volgend doel nastreven.’
