AZ-topscorer Floor Spaan voelde zich niet thuis in de spits: ‘Nu sta ik er met vertrouwen’
Aanvaller Floor Spaan (21) van AZ maakte afgelopen seizoen elf doelpunten en eindigde als vijfde op de topscorerslijst van de Azerion Vrouwen Eredivisie. Scoren zat voorheen niet in haar bloed. ‘In de aanval staan, heb ik echt moeten leren.’
Toen haar teamgenoot Isa Dekker in november tegen FC Utrecht op de rechterflank aanstalten maakte om een voorzet te geven, trok Spaan als linksbuiten vanaf de linkerflank helemaal naar binnen. Iets dat ze onthouden had van de gesprekken die ze voerde met trainer Wouter de Vogel. Op het juiste moment kwam ze voor haar tegenstander. De lage voorzet die Dekker op haar gaf, schoot ze met rechts tegen de touwen: 1-0. Al na elf seconden. Het was het snelste doelpunt ooit in de geschiedenis van de Azerion Vrouwen Eredivisie. Een doelpunt dat voortkwam uit goed combinatiespel van AZ, maar ook uit Spaans neusje voor de goal. Dit was een echte spitsengoal.
En dat terwijl ze zich oorspronkelijk helemaal niet thuis voelde in de aanval. Pas op haar zeventiende, in de jeugd van Telstar, werd Spaan voor het eerst in de spits gezet. ‘Ik vond mezelf helemaal geen spits. Ik ben bijna mijn hele jeugd middenvelder geweest. Maar middenvelders waren er bij Jong Telstar al genoeg. Een echte spits ontbrak daar juist. Daarom werd ik daar maar neergezet. Als noodoplossing.’
‘Stapje voor stapje vond ik steeds meer mijn draai in de spits’
Haar loopbaan als aanvaller verliep vervolgens met horten en stoten. Zelf zegt Spaan dat haar eerste seizoen niet goed verliep. Scoren deed ze amper. Het jaar daarna begon ze haar draai steeds beter te vinden. In de beloftecompetitie scoorde ze twaalf keer. Daarna volgde weer een dal. Ook als speelster van VV Alkmaar, in haar eerste seizoen in de Azerion Vrouwen Eredivisie, werd ze in de spits gezet. Ze maakte niet één doelpunt. Pas nu ze bij AZ speelt, voelt ze zich echt thuis in de aanval. Nu is het net alsof ze daar haar hele leven al staat.
‘In het begin voelde ik me niet thuis in de spits. Dat is geen positie voor mij, vond ik toen. Inmiddels weet ik beter wat er van me wordt verwacht. Ik sta er nu met meer vertrouwen. Bovendien vind ik het steeds leuker. Ik vul het nu op een manier in die mij beter ligt.’
Toen Spaan in de jeugd van Telstar haar eerste meters maakte in de spits, wist ze nog niet zo goed wat ze moest doen, vertelt ze. Ze dacht dat ze als spits vooral voor het doel moest blijven wachten tot haar teamgenoten haar in de gelegenheid brachten om te scoren. Dat bleek haar niet te liggen. Nu doet ze veel meer mee aan het spel, waardoor ze vaker aan de bal komt. Meevoetballen ligt haar een stuk beter dan een balletje afwachten. ‘Als spits ben ik veranderd. Ik ben met mijn trainers in gesprek gegaan over hoe ik mezelf kon verbeteren. Ook heb ik veel videobeelden van mezelf bekeken. Stapje voor stapje vond ik mijn draai in de spits steeds meer.’
Prachtige doelpunten
Ze ontwikkelt zich stormachtig. Alleen dit seizoen al maakte ze meerdere doelpunten die het terugkijken waard zijn. Tegen sc Heerenveen jaagde ze bal vanaf de rand van het zestienmetergebied met rechts de kruising in. Tegen PSV schoot ze de bal ook vanaf zestien meter met links tegen de touwen. Tegen Fortuna Sittard verraste ze de keepster met een handig lobje.
Als hoogtepunt noemt ze haar doelpunt in het AFAS Stadion, de 1-0 tegen FC Twente in het Vrouwenvoetbal WKND. ‘Scoren in het AFAS Stadion was voor mij een droom die uitkwam.’ Door keepster Femke Liefting werd Spaan met een lange bal diep gestuurd. In haar eentje sprintte ze op het doel van FC Twente af. Ze had genoeg tijd om te gaan twijfelen wat ze moest doen, maar er ontstond geen kortsluiting in haar hoofd. Koelbloedig schoot ze de bal over de grond in de verre hoek. Alsof ze nooit anders dan spits was geweest.
Hoe ze na het afgelopen stormachtige seizoen haar toekomst ziet? ‘Ik wil me vooral verder blijven ontwikkelen.’ Glimlachend: ‘En natuurlijk verder gaan met scoren.’