Desiree van Lunteren over haar comeback in de Eredivisie

Foto: Carien Snoeijs / AZ Media

Ze maakte begin september een verrassende comeback in de Azerion Vrouwen Eredivisie. Oud-international Desiree van Lunteren (30) – Europees kampioen geworden in 2017 met Oranje – beëindigde haar voetbalpensioen en keerde terug op het oude nest bij AZ. ‘Ik was zelf nog het meest verbaasd.’

Soms neemt het leven een opvallende wending. Als speelster van PSV zette 84-voudig international Van Lunteren ruim een jaar geleden een punt achter haar loopbaan, om zich te kunnen richten op haar gezin en haar maatschappelijke carrière. Nu trekt ze vrijwel dagelijks haar voetbalschoenen weer aan.

Een telefoontje eind augustus van oud-international Stephanie van der Gragt – afgelopen zomer met de OranjeLeeuwinnen nog actief op het WK in Nieuw-Zeeland en Australië – zette haar leven weer op zijn kop. Van der Gragt, met wie Van Lunteren zowel in Oranje als bij Ajax heeft gespeeld, is tegenwoordig technisch manager van AZ. Dat is de club waarvoor Van Lunteren in 2009 als jong meisje debuteerde op het hoogste niveau van Nederland.

Van Lunteren: ‘Eerst dacht ik dat Steefeen grapje maakte. Maar ze was bloedserieus. Ze vroeg of ik ervoor open stond om terug te keren in de Eredivisie. Daar overviel ze me mee. Ik was niet voor niets gestopt. Ik dacht ook helemaal niet over een comeback na. Dus ik heb tegen haar gezegd dat ik daar echt even goed over moest nadenken.’

Van Lunteren is iemand die haar hart volgt. Op 26-jarige leeftijd besloot ze plotseling te stoppen bij Oranje. In 2021 maakte ze de overstap van Ajax naar PSV. Ook nu koos ze ervoor om te luisteren naar haar gevoel. ‘Ik ben moeder van een zoontje van twee. Dat maakte de keuze er niet makkelijker op. Wilde ik mijn leven echt weer op zijn kop zetten voor het voetbal? Uiteindelijk had ik wel het gevoel dat ik spijt zou krijgen als ik het niet zou doen. Als ik ooit nog terug wilde keren, dan moest ik dat nú doen. Niet later. Mijn man steunde mij daarin. Dat gaf voor mij de doorslag.’

Wat op de achtergrond meespeelde, was dat Van Lunteren het afgelopen jaar moeilijk aan haar nieuwe leven kon wennen. Na het beëindigen van haar voetballoopbaan stortte ze zich op haar maatschappelijk carrière. Aan huis opende ze met veel enthousiasme haar eigen pedicurepraktijk. Een mooi avontuur, dat echter niet kon voorkomen dat ze na een loopbaan van dertien jaar uiteindelijk toch in een zwart gat viel.

‘Ik vond het eerlijk gezegd best lastig toen ik was gestopt. Ik ben altijd druk geweest met voetbal. Ik miste het leven dat ik had. De gezelligheid in de kleedkamer. Ik dacht: en nu? Ik was net begonnen als pedicure. Hartstikke leuk, maar het is toch anders. Je werkt niet meer in teamverband, maar één op één. Ik heb daar lang mee gezeten. Ik wilde weer een doel in mijn leven hebben.’

De veelzijdige speelster geniet nu met volle teugen van haar tweede voetballeven. Een paar dagen nadat ze haar contract ondertekende, maakte ze in de competitiewedstrijd tegen Excelsior (1-1) haar comeback in de Azerion Vrouwen Eredivisie. Ze viel een kwartier voor tijd in. Begin oktober kwam daar een korte invalbeurt bij tegen PSV (5-1 verlies).

AZ heeft met haar een routinier in huis gehaald. Van Lunteren heeft alles in het voetbal wel zo’n beetje meegemaakt. Met het Nederlands elftal was ze actief op twee WK’s (2015, 2019) en twee EK’s (2013, 2017). Als speelster van Ajax en AZ won ze drie landstitels en vier KNVB-bekers. Bij SC Freiburg vinkte ze een avontuur in de Bundesliga af.

‘We hebben een piepjonge groep. Ik heb veel ervaring. In mijn rol binnen het team hoop ik de meiden nog veel te kunnen leren. In wedstrijden en op trainingen probeer ik ze mee op sleeptouw te nemen. Ik zie veel potentie.’

AZ, dat afgelopen zomer terugkeerde in de Azerion Vrouwen Eredivisie, staat na vier speelrondes achtste met vier punten. De Alkmaarders hebben één wedstrijd minder gespeeld dan de meeste clubs. ‘Realistisch gezien is het kampioenschap dit seizoen ver weg. Maar we gaan er alles aan doen om het elke tegenstander zo moeilijk mogelijk te maken. Er komen straks genoeg wedstrijden die we kunnen winnen. Dat weet ik zeker. Ik kan niet wachten om daar mijn bijdrage aan te leveren.’